Czy samotność może mieć pozytywny wpływ na człowieka?

Anna Sępka, kl. VIII – 15/18 p.

      Wielu ludzi zastanawia się nad wpływem samotności na życie człowieka. Niektórzy mają złe odczucia na ten temat, a inni wręcz przeciwnie. Moim zdaniem każdy potrzebuje chwili samotności w pewnym momencie życia, gdyż przebywanie samemu może mieć pozytywny skutek. Moją tezę postaram się udowodnić poniżej.

      Po pierwsze, samotność pomaga nam oczyścić myśli i odpocząć. Ciągłe przebywanie wśród ludzi bywa męczące, a czas bycia samemu jest na to lekarstwem. Przykład potwierdzający ten argument zawiera lektura „Latarnik” H. Sienkiewicza, gdzie starzec o imieniu Skawiński przybył do Aspinwall, aby zacząć pracować jako latarnik. Mężczyzna przeżył w swoim życiu wiele trudnych momentów. Między innymi walczył podczas powstania listopadowego. Miał doświadczenie w wielu zawodach. Był kowalem, żołnierzem, handlarzem. Jednak po wszystkich latach męczącej pracy zapragnął ciszy. […]

    Po drugie, samotność może nas dużo nauczyć. Uczy nas tego, czego tak naprawdę pragniemy i potrzebujemy. […] Mały Książę zawiódł się na swojej ukochanej, gdyż myślał, że była jedyna w swoim rodzaju. Na szczęście spotkał lisa, który mu powiedział, że najpiękniejsze jest to, czego nie widzimy.

Michalina Rogowska, kl. VIII – 14/18 p.

      Po drugie, samotność może nauczyć nas doceniać innych. Przykład tego znajdziemy w utworze pt. „Opowieść wigilijna” K. Dickensa, w której główny bohater Scrooge po śmierci przyjaciela stracił kontakt z każdą bliską mu osobą i zajął się pracą. Stał się bezuczuciowy i cały swój czas poświęcał kantorowi. Pewnego dnia objawiły mu się trzy duchy, które pokazały mu jego życie w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Po tym zdał sobie sprawę, że musi zmienić swoje postępowanie. Zaczął rozmawiać z ludźmi i odnawiać kontakt ze swoją rodziną (siostrzeńcem). Zaczął być szanowany przez ludzi i zmienił się w przyjazną osobę. Pokazuje to, że samotność może zmienić nasze podejście do życia.

Każdy człowiek musi ponosić konsekwencje swoich czynów.

Izabella Szulc, kl. VIII – 14/18 p.

      […] gdy ponosimy konsekwencje, uczymy się czegoś o życiu, najczęściej są to przydatne nam lekcje i rady, które możemy wykorzystać w przyszłości. Przykład, który idealnie oddaje sens tego argumentu, wiąże się z „Opowieścią wigilijną” K. Dickensa. Scrooge, który był skąpym i bezdusznym człowiekiem, zmienił swój sposób myślenia i zachowanie. Gdy pewnego razu nawiedziły go trzy duchy, każdy z nich ukazał mu fragmenty z jego życia oraz to, co może się wydarzyć, jeśli nadal będzie negatywnie patrzył na świat i nie zmieni czegoś w sobie. Starzec, patrząc na ducha przyszłości, dowiedział się, co sądzili o nim ludzie oraz w jaki sposób umrze. […] Od tamtej pory starał się być uprzejmy dla innych oraz szanować ich tak, jak należy.

 

Pieniądze szczęścia nie dają.

Nadia Miszkowicz, kl. VII – 13/18 p.

      Życie wielu ludzi, którzy posiadają niemały majątek, mogłoby się wydawać wręcz idealne: wygoda, uprzywilejowanie oraz drogie prezenty. Ja jednak uważam, że pieniądze szczęścia nie dają, co postaram się udowodnić w dalszej części rozprawki.

      […] pieniądze nie są ważniejsze w życiu od rodziny. O tym przekonał się na własnej skórze Edmund z lektury napisanej przez C.S. Lewisa pt. „Opowieści z Narnii. Lew, czarownica i stara szafa”. Po tym, jak chłopiec dał się przekupić prezentami i słodyczami złej czarownicy, myślał o tylko większej ich ilości i władzy na tronie Narnii. Manipulatorka miała jednak inne zamiary, ale w porę uratowało go rodzeństwo. Gdyby nie ono, Edmund nie zdołałby sam uchronić się przed złą postacią.

Bogumił Daczkowski, kl. VII – 13/18 p.

      Wielu ludzi twierdzi, że zamożne osoby są szczęśliwe. Z drugiej strony mają dużo zobowiązań i odpowiedzialności związanej z pieniędzmi.

      […] ludzie bogaci muszą uważać na własne bezpieczeństwo i swoich bliskich, gdyż niektórzy im zazdroszczą majątku i posuwają się za daleko. Przykładem tego jest Staś Tarkowski z powieści „W pustyni i w puszczy” H. Sienkiewicza. Chłopiec miał zamożnego i znanego ojca. Bandyci, realizując polecenie swojego szefa, porwali Stasia oraz Nel, która była jego koleżanką. Obydwoje przeżyli wiele trudnych sytuacji, lecz dzięki zaradności, odwadze i sprytowi chłopca podstępem wydostali się z rąk złych ludzi. Po długiej podróży wrócili do rodziców bezpiecznie.