„Wszystko, co uczynisz drugiemu człowiekowi, wraca do ciebie w dwójnasób” (na podstawie „Quo vadis” H. Sienkiewicza i „Dziadów cz. II” A. Mickiewicza)

 

Patrycja Niewiadomska, kl. VIII (12/18 p.)

[…] czasami robimy komuś cos niemiłego, nie patrząc na drugiego człowieka, ponieważ myślimy tylko o sobie. Mówią o tym losy Zosi z „Dziadów cz. II”. Dziewczyna za życia nie chciała pokochać żadnego z chłopców, odtrącała wszystkich. Po śmierci prosiła, żeby ktoś ją pokochał, jednak musiało minąć jeszcze trochę czasu, aby jej grzechy zostały przebaczone. […]  Prawdą jest to, że wszystko, co zrobimy, wróci do nas podwójnie. […] ważne jest, aby skupić się na dobrych gestach i słowach, ponieważ zawsze dostaniemy to samo z powrotem.

Oliwia Cymańska, kl. VIII (11/18 p.)

[…] czasem podejmując jakieś decyzje, nie myślimy nad ich konsekwencjami. Gdy jednak widzimy, co uczyniliśmy, zaczynamy tego żałować. Dowodzą tego losy bohatera lektury H. Sienkiewicza „Quo vadis”. Chilon, kierując się zemstą, zdradził Neronowi, gdzie są chrześcijanie. Gdy potem zobaczył, co się z tymi ludźmi dzieje, nie mógł na to patrzeć. Jednym ze sposobów pozbycia się chrześcijan, było palenie żywcem. Na widok Glaukusa coś w Chilonie pękło. Zaczął żałować tego, co uczynił i prosił o wybaczenie.

Alex Andryszczyk, kl. VIII (11/18 p.)

[…] czasem, gdy komuś pomagamy, próbujemy oszukiwać, by nam i drugiej osobie wyszło coś na dobre. Przykładem odnoszącym się do tego argumentu jest Petroniusz z powieści „Quo vadis” H. Sienkiewicza. Bohater kłamie podczas śpiewania pieśni przez Nerona, by nie zostać usuniętym ze swojego domu, w którym pomagają i pielęgnują go niewolnicy. Ich życie w domu Petroniusza jest dobre.  […] wszystko, co czynimy drugiemu człowiekowi, wraca do nas z podwójną siłą jako rzecz dobra lub zła.