Szymon Stypułkowski, kl. VII – 14/18 p.

      W naszym życiu czasami musimy coś poświęcić lub z czegoś zrezygnować. Zgadzam się ze słowami Arystotelesa, że „mniejsze rzeczy trzeba poświęcić dla większych”, co postaram się udowodnić w dalszej części pracy. […]

Warto zwrócić uwagę na kontrast między Balladyną a Bilbem. Balladyna wyrzekła się rodziny i miłości dla własnych korzyści. Jej historia skończyła się tragicznie. Natomiast Bilbo wyrzekł się komfortowego i spokojnego życia, aby pomóc innym osiągnąć sukces.

 

Bogumił Daczkowski, kl. VII – 13/18 p.

      Ludzie, gdy przejmą władzę, zachowują się różnie. Jedni myślą tylko o sobie, żeby im było jak najlepiej. Z kolei inni żyją w przekonaniu, iż trzeba wszystkim pomagać i najmniej robić dla siebie. Moim zdaniem „władza najlepiej sprawdza charakter człowieka” (Arystoteles), co postaram się udowodnić w dalszej części pracy. […]

      Moim drugim argumentem jest to, iż osoby zajmujące wysokie stanowiska muszą zachowywać się rozsądnie, aby poddani ich lubili. Przykładem tego znajdziemy w książce Henryka Sienkiewicza pt. „W pustyni i w puszczy”. Główny bohater Staś Tarkowski świetnie sprawdzał się pod tym względem. Dobrze wybierał miejsce nocowania oraz odpowiednio rozporządzał jedzeniem. W efekcie dotarli razem z Nel Rawlison zdrowo i szczęśliwie do swoich rodziców.

 

Bartosz Sierzputowski, kl. VIII – 13/18 p.

      Po pierwsze, większość osób, które mają poczucie władzy, próbuje pokazać się z jak najlepszej strony. Idealnym przykładem tego jest „Zośka” z książki „Kamienie na szaniec” A. Kamińskiego. Po śmierci przyjaciół zarządzał grupą wojskową, biorąc udział w akcjach dywersyjnych. Robił wszystko dla dobra podopiecznych, czasami narażając własne życie w spotkaniach twarzą w twarz z gestapowcami (Sieczychy).

     

Izabella Szulc, kl. VIII – 13/18 p.

      Każda osoba ma kogoś, dla kogo żyje, nieważne, czy jest to rodzic, rodzeństwo, czy przyjaciel. Robiąc cokolwiek, mając u boku ważną dla nas postać, zauważamy, że wszystko staje się dużo ciekawsze i kolorowe. Tak samo pomoc temu człowiekowi wyzwala w nas pozytywną energię. Uważam więc, że „tylko życie poświęcone innym warte jest przeżycia” (Albert Einstein), a w dalszej części tekstu to udowodnię.

 

Oliwier Bałdyga, kl. VIII – 13/18 p.

      Po pierwsze, możemy zrobić dla drugiej osoby wszystko, ponieważ ją bardzo kochamy. Przykłady potwierdzające słuszność tego argumentu znajdziemy w lekturze „Kamienie na szaniec” A. Kamińskiego. Gdy „Rudy” został zatrzymany przez gestapowców, to „Zośka”, Alek i inni koledzy ruszyli z przygotowaniami do tego, aby przejąć więźniarkę, w której był przewożony, by odzyskać kolegę. Tak im na nim zależało. Alek zmarł, „Rudy” także w tym samym czasie, a „Zośka” po tym popadł w depresję i chciał się zabić.

 

Aleksandra Siemaszko, kl. VIII – 13/18 p.

      Jeden z bohaterów „Rudy” („Kamienie na szaniec”) został uwięziony w czasie drugiej wojny światowej. Mocno pobity przez Niemców nie chciał powiedzieć o polskich planach. Bardzo cierpiał, ale się nie poddawał. […] nie udało mu się znieść bólu i umarł. Reszta przyjaciół ubolewała nad stratą tak zdolnej i odważnej osoby.

      […] Poświęcenie dla innych, choć nie zawsze łatwe, przynosi korzyści zarówno osobom, które otrzymują wsparcie, jak i tym, które decydują się na pomoc.